Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Hemming_of_Denmark#/media/File:Hemming,_konge_(810-812).jpg, data odczytu: 01.04.2022 |
Na początku IX wieku królestwo Danii zaczęło bezpośrednio stykać się z terenami Karola Wielkiego, który podporządkował sobie tereny Sasów. Panujący wówczas król Godfred, nie czekając, aż kolejna kampania Franków dotknie jego domeny, zaatakował w 810 roku zajętą przez nich Fryzję. Pomimo kilku zwycięstwo kampania zakończyła się fiaskiem, gdy w tym samym roku duński król został zamordowany.
Następnie na tronie Danii zasiadł Hemming, syn Halfdana i bratanek zabitego władcy. Godfred miał co najmniej pięciu synów, w tym jednego tylko znanego historii z imienia, Horika. Nie wiadomo, dlaczego żaden z nich nie zasiadł po nim na tronie. Być może z powodu niepełnoletności lub złych relacji (jedną z teorią jaka krążyła wokół śmierci władcy było przekonanie, iż skrytobójca działał na zlecenie jednego z jego synów). Koniec końców w sukcesji zostali pominięci, a królem został ich kuzyn.
Jednym z pierwszym decyzji Hemminga jako króla było zawarcie rozejmu z sędziwym wtedy Karolem Wielkim. W 807 roku ojciec Hemminga złożył Karolowi hołd. Być może akt ten stworzył podatny grunt do negocjacji trzy lata później. Władcy ustalili, że granica między Danią a państwem Franków będzie przebiegać wzdłuż rzeki Eider (obecnie na terenie Niemiec). Jest to dość znaczące osiągnięcie, biorąc pod uwagę, że Frankowie nie dyskutowali zbytnio ze swoimi sąsiadami, tylko z reguły podnosili na nich miecz. Przekonali się o tym zarówno Longobardowie, Baskowie jak i Sasi we wcześniejszych latach. Kroniki frankijskie zawierają dość szczegółowy opis tego wydarzenia. Początkowo rozejm został wymuszony przez surową zimę, która unieruchomiła obie armie i najprawdopodobniej ostudziła zapał do dalszej wojny. Karola wielkiego reprezentowali niejaki hrabia Walach, syn Bernhalda, Burchard, Unroc, Uodo, Meginhard, Bernhard, Egbert, Theoteri, Abo, Osdag oraz Wigman. Ze strony duńskiej rozmowy prowadziło dwóch braci Hemminga, Hakon i Angantyr (zapisane jako Hankwin i Angandeo), a także szlachetnie urodzeni Osfrid Turdimulo, Warstein, Suomi, Urm, Osfrid syn Helgiego, Osfrid ze Skanii (strasznie dużo tych Osfridów!), Hebbi i Aowin.
Innymi znanymi krewnymi Hemminga byłi Harald, Reginold, Reginfrid i Sigfried. Harald i Sigfried z pewnością byli braćmi Hemminga. O pozostałych dwóch wiemy jedynie, że byli bratankami Godfreda. Mogli więc być albo braćmi albo kuzynami nowego króla. Reginold zginął w 808 roku, jeszcze za życia poprzedniego władcy, kiedy Duńczycy toczyli walki na ziemiach Obodrytów. O reszcie braci wspomnimy sobie w przyszłości.
Hemming nie nacieszył się zbyt długo władzą – zmarł zaledwie dwa lata później. Po jego śmierci o tron walczyło dwóch jego krewnych, Anulo oraz Sigfired. Śmierć Hemminga zapoczątkowała kilka lat wojny domowej w Danii. W krwawych starciach w 814 roku zginął Reginfrid, który obok Anulo i Sigfrieda, również rościł sobie sprawa do duńskiego tronu po śmierci swojego brata... Ale to już historia na inny dzień.
Kończąc chciałbym tradycyjnie podziękować Piotrowi Brachowiczowi za wspieranie mojej twórczości. Jeśli i Ty chcesz pomóc w rozwoju bloga - zapraszam na mój profil na Patronite. Ponadto zachęcam do odwiedzenia mojej strony na Facebooku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz