 |
| Źródło obrazka: https://pl.pinterest.com/pin/385480049329586444/?lp=true, data odczytu: 20.11.2019. |
Nowy
cesarz, Otton II, nie mógł liczyć na poparcie Piastów. Zarówno władca Polski
jak i Czech zawarli sojusz z Henrykiem Kłótnikiem z Bawarii, który rywalizował
z Ottonem. Niestety, opozycja przeciwko nowemu cesarzowi nie okazała się silna.
Otton uwięził Henryka Kłótnika, równocześnie pokonując króla czeskiego,
Bolesława II Pobożnego. Ponadto w 977 roku umarła Dobrawa, żona Mieszka, co osłabiło
sojusz Polski z Czechami, jej ojczystym krajem.
Następny
ruch Ottona wymierzony był w państwo Piastów. W 979 roku najechał on
Wielkopolskę. Mieszko spodziewał się ataku – poprzedziło go umocnienie grodów w
Gieczu i Ostrowie Lednickim. Wojna prawdopodobnie przebiegała pomyślnie dla
Polan. Kronika Gesta pontificum Cameracensium (łac. Rzecz o biskupach z Cambresis)
podaje, iż w grudniu tego samego roku Otton wrócił do Cesarstwa pokonany.
Warunkiem pokoju było poślubienie w 980 roku przez Mieszka Ody, córki Dytryka,
margrabiego Marchii Północnej. Oda w tym czasie była zakonnicą w klasztorze św.
Wawrzyńca w Kalbe, jednak sam papież wyraził zgodę, by mogła z niego wystąpić i
wejść w związek małżeński. Kronikarz Thietmar wspomina także, że w tym samym
roku do Niemiec wróciło wielu jeńców z terenów Wielkopolski, co mogło być
jednym z punktów rozejmu. Istnienie jednak inna hipoteza, jakoby działania
wojenne Niemiec nie były wymierzone bezpośrednio w Polskę, a w Słowian
Połabskich, a sam ślub z Odą miał zakończyć koniec sojuszu z Henrykiem
Kłótnikiem i wyrazić poparcie Mieszka dla Ottona II. Niezależnie od teorii, którą
uznamy za prawdziwą, pokój między oboma państwami został zawarty.
 |
| Ostrów Lednicki Źródło obrazka: https://medievalheritage.eu/pl/strona-glowna/zabytki/polska/ostrow-lednicki/, data odczytu: 20.11.2019. |
Koniec walk z Cesarstwem pozwolił Mieszkowi
skierować siły w inną stronę – na północ. Z początkiem lat 80. IX wieku Polska
wsparła Szwecję z walkach z Danią. Sojusz przypieczętowany został małżeństwem
córki Mieszka, Świętosławy ze szwedzkim królem Erykiem gdzieś pomiędzy 980 a 984
rokiem. Koalicja wojsk miała pokonać Duńczyków w 985 roku, a szwedzki władca
zyskał przydomek Segersäll (szw. Zwycięski).
Być może to z czasów tego sojuszu pochodzili wikingowie, którzy służyli w
drużynie Mieszka I – ślady ich obecności można znaleźć na Pomorzu i w grodach całej
Wielkopolski.
Wróćmy na chwilę do lat 70. X wieku. Mniej więcej w tym czasie Mieszko I miał
zająć ziemię sandomierską oraz prawdopodobnie Grody Czerwieńskie zamieszkane przez plemię Lędzian. Do dziś historycy toczą spory, jak rozległe mogły
to być ziemie. Kronikarz Nestor z Kijowa w swoim dziele Powieść Minionych Lat wspomina, iż w 981 roku książę kijowski
Włodzimierz Wielki odbił Grody Czerwieńskie, należące do Lachów (Polan). W ich
skład na pewno wchodził Przemyśl, Chełm i Czerwień (obecnie wieś Czermno).
Niektórzy uważają, że Nestor mylnie mógł nazwać Lachami plemię Lędzian a nawet
Czechów.
Kwestią
sporną jest także, jak długo Grody Czerwieńskie pozostały pod panowaniem
Mieszka. Wymienię dwie główne teorie. Pierwsza z nich, jak wspomniałem
wcześniej, wskazuje, iż ziemie te zostały zajęte w latach 70. X wieku. W
krótkim czasie później Ruś Kijowska miała odbić Grody. Druga hipoteza zakłada,
iż należały do państwa Polan od 955 roku, kiedy to ojciec Mieszka, Siemomysł był jeszcze władcą.
Ziemie miały zostać wtedy odebrane Węgrom, którzy byli osłabieni po bitwie nad rzeką
Lech.
 |
| Otton III Źródło obrazka: https://pl.wikipedia.org/wiki/Otton_III_(cesarz_rzymski)#/media/Plik:Meister_der_Reichenauer_Schule_002.jpg, data odczytu: 20.11.2019. |
7 grudnia roku 983 zmarł cesarz, a nowym władcą
został… Trzylatek, Otton III. Jego opiekunem i regentem Cesarstwa stał się nie kto inny jak Henryk Kłótnik. Henryk starał się zdobyć tron dla siebie. Sytuację po śmierci
Ottona II wykorzystał władca czeski, Bolesław II zajmując Miśnię. Równocześnie
rosła w siłę opozycja niemiecka i wkrótce Henryk zmuszony był oddać tytuł regenta
matce Ottona III, cesarzowej Teofano. Również Mieszko I zmienił obóz – porzucił dawniejszy sojusz z Bolesławem II i Henrykiem
Kłótnikem stając po stronie młodego Cesarza. Znana anegdota wspomina, że w 986
roku Mieszko ofiarował młodemu władcy wielbłąda jako dowód przyjaźni.
Następne lata przyniosły walki z dawnymi
sprzymierzeńcami. Najpierw Mieszko wsparł Cesarstwo Niemieckie w walkach ze
Słowianami Połabskimi, a później skierował się na południe, do państwa
czeskiego. Efektem wojny miało być przyłączenie do 990 roku Małopolski i Śląska
do państwa Polan, chociaż i co do tych obszarów historycy nie są zgodni. Jedna
z teorii podaje, iż odbyło się to w pokojowym nastroju – Czechy zawarły pokój z
Niemcami i sami nadali Małopolskę we władanie Bolesławowi, synowi Mieszka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz